آیت الله سید رضی شیرازی در سال 1307 در شهر نجف اشرف دیده به جهان گشود. آيت الله سيد رضي شيرازي از طرف پدري به ميرزاي بزرگ و از طرف مادري بلافاصله به فقيه اهل بيت عليهم السلام مرحوم آيت الله العظمي آقا شيخ محمد کاظم شيرازي منسوب است. تحصيلات عمده معظم له در همان نجف اشرف شکل گرفت و نزد استادان بزرگي چون آيت الله العظمي آقا شيخ محمد کاظم شيرازي به فراگيري فقه و اصول پرداخت. وي علوم قعلي را در تهران و قزوين نزد اساتيد حکمت و عرفان فرا گرفت.
از استادان وي در حکمت و عرفان ميتوان به آيت الله سيد ابوالحسن رفيعي قزويني، ميرزا احمد آشتياني، ميرزا ابولاحسن شعراني، محمد علي حکيم شيرازي،آيت الله مهدي الهي قمشهاي و شيخ محمدحسين فاضل توني اشاره نمود. از همان ابتدا در نجف اشرف همراه با دروس حوزوي يکي از کارهای مهم استاد مطالعه حول قرآن کريم بود. آشنايي ايشان با اين کتاب آسماني سابقهاي ديرينه دارد و همواره استاد با تفسير قرآن مأنوس بوده است.
مباحث تفسيري آيت الله شيرازي در روزهاي پنجشنبه و جمعه هر مستمعي را به وجد ميآورد که اکنون بالغ بر ششصد نوار تفسيري از ايشان به جاي مانده و در دست تهيه براي چاپ و انتشار است.
ايشان در تفسير آيات قرآن به جنبههاي ادبي و تاريخي کمتر پرداخته و آنچه که در نظر وي همواره از اهميت به سزايي برخوردار بوده، همانا دست يازيدن به روح و باطن آيات است؛ از اين رو است که جنبههاي عقلي و فلسفي و عرفاني آيات در تفسير ايشان بيشتر لحاظ ميگردد و البته به مناسبت بحث گاهي نيز اشاره به حوزه ادبي و تاريخي قرآن ديده ميشود.
وي بر اين باور است که بايد حوزههاي علميه چه در نجف اشرف و چه در مشهد رضوي و چه در قم نسبت به جدي گرفتن تفسير قرآن با عنوان يک درس رسمي طرحي نو در اندازند و در حوزههاي علميه و همين طور مراکز دانشگاهي ما بايد کارهاي گروهي صورت گيرد. از آنجا که قرآن کريم جنبههاي مختلفي دارد، هر گروه بايد متکفل بررسي هر کدام از اين جوانب باشند.
تحقيقات گستردهاي که ميتواند نسبت به جنبههاي ادبي، فلسفي، فقهي، اصولي، مواعظ و نصايح، حکايات و قصص و تمثيلات و تشبيهات انجام شود، بدون شک راهگشاي نسل آينده براي تحقيقات قرآني آنها خواهد بود.
آيت الله سيد رضي شيرازي از اينکه درس تفسير ساليان طولاني در برخي از حوزهها رواج نداشته است تأسف خورده و بر اين باور است که تفسير از مهمترين دروسي است که بايد در حوزه تدريس شود.
گفتني است آيت الله سيد رضي شيرازي در کنار اشتغال به طرح مباحث تفسيري در طول چهل سال گذشته هيچگاه سه درس مهم و مرسوم حوزوي يعني فقه، اصول و فلسفه را ترک نکرده و حوزه تدريس خارج فقه، اصول و فلسفه متعاليه ايشان از پر رونقترين حوزههاي درسي است که شاگردان فراواني را در اين سه رشته تربيت کرده است. يک دوره کتاب الاسفار عن الاسفار ايشان که توسط سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي منتشر شده، در نوع خود کم نظير است و نيز انتشار کتاب اصول دين ايشان با عنوان طرح و نقد انديشهها، يکي از اقدامات ارزشمند در زمينه طرح معارف اعتقادي به روش استدلالي است که با قلمي شيوا و روان و با بهرهگيري از آيات قرآني نوشته شده و مورد توجه محافل مختلف علمي و فرهنگي و آموزشي قرار گرفته است.
نکته مهم در زندگي اين عالم بزرگوار اين است که تدريس همه روزه دروس حوزوي و اشتغالات علمي متنوع به هيچ وجه ايشان را از پرداختن به کارهاي اجتماعي و برخورد بسيار متواضعانه با ارباب رجوع و حل مشکلات و گرفتاريهاي آنان اعم از مشکلات اعتقادي، فقهي، خانوادگي و اجتماعي و حتي مباحثه با پيروان ساير مکاتب و اديان باز نداشته و تعداد زيادي توسط ايشان به دين مبين اسلام مشرف گرديدهاند.