فاطمه سیده خاموشی در سال 1309 در خانوادهاي متدين و در شهر تهران دیده به جهان گشود. وی تحت تعليم و تربيت پدرش «حاج عبدالله سيد خاموشي» که از تجار خوش نام و مورد وثوق تهران بود، سالهاي اوليه عمر را سپري کرد. مادرش «حاجيه شوکت ترخاني» خواهر مرحوم آيت الله ميرزا جوادآقا تهراني بود که اصول اوليه دينداري را به فاطمه آموخت. پس از به پايان رساندن تحصيلات علوم جديد، با حجت الاسلام سيد جلال الدين طاهايي (ره) زندگي مشترک خود را آغاز نمود. آنگاه در سال 1325 به مشهد مقدس مهاجرت کرده و ساکن آن شهر شد. در اين مدت در محضر حجت الاسلام سيد هاشم طاهايي پدر همسرش به تحصيل دانش ادامه داد. وي همچنين براي استحکام بخشيدن به انديشههاي سياسي، اجتماعي و فرهنگي خود از بزرگان ديگري چون مرحوم آيت الله ميرزا جوادآقا تهراني، آيت الله سيد علي خامنهاي، مرحوم حجت الاسلام شهيد سيد عبدالکريم هاشمي نژاد، مرحوم حجت الاسلام موسويان و مرحوم شيخ غلامحسين تبريزي (عبدخدايي)، مرحوم شيخ علي اکبر نهاوندي و سيد هاشم نجات بهرههاي فراوان برد.
در سال 1335 استاد موفق به تشکيل کلاسهاي معارف اسلامي و تدريس علوم ديني گرديد و در پي استقبال زياد بانوان و پيشنهاد علمای و بزرگاني چون آيت الله العظمي ميلاني(ره)، در سال 1345 به تأسيس مدرسة علمية (مکتب) نرجس (س) اقدام نمود.
همزمان با اوج گيري قيام مردمي عليه رژيم پهلوي، به سبب فعاليتهاي فرهنگي و سياسي استاد طاهايي که با هدف روشنگري مردم انجام ميگرفت، در يکي از سخنرانيهاي استاد با هجوم ايادي رژيم، حوزه علميه نرجس (س) موقتاً به تعطيلي کشيده شد و در اين مقطع مجالس درست و سخنراني به طور مخفيانه در منازل مردم ادامه يافت. فعاليتهاي گسترده و متنوع استاد فاطمه سیده خاموشي (طاهايي) را ميتوان قبل و بعد از انقلاب اسلامي ايران به اين شرح گزارش نمود: قبل از انقلاب اسلامي:
1. حضور فعال در مبارزات سياسي فرهنگي عليه رژيم ستم شاهي به طرق گوناگون
2. تدريس علوم و معارف اسلامي (فقه، کلام، اصول، منطق، ادبيات عرب، تفسير، اخلاق، اقتصاد، تعليم و تربيت، حقوق خانواده، نهج البلاغه و...)
3. هدايتگري و ارشاد نسل جوان به ويژه دانشجويان و فرهنگيان.
4. تأسيس و مديريت مدارس علميه مکتب نرجس (س) و شعبات آن در سراسر کشور از جمله شهرهاي ايرانشهر، زاهدان، زابل، بيرجند، تربت جام، سبزوار، کاشمر و فريمان.
5. حضور فعال در جريان زلزله طبس به همراه جمعي از بانوان به منظور کمک رساني به حادثه ديدگان.
بعد از انقلاب اسلامي:
1. تدريس و همکاري مستمر با مراکز آموزش عالي، مراکز تربيت معلم، دانشکدههاي الهيات، پزشکي و...
2. تحقيق و تدوين جزوات مختلف در موضوعات اسلامي
3. شرکت در سمينار هاي متعدد از جمله:
- کنگره پاکستان و ايراد پنج سخنراني به مناسبت چهاردهمين قرن ولادت حضرت زينب (س)
- کنگرة مجمع جهاني اهل بيت عليهم السلام در قم و تهران
- اجلاس تشخص و منزلت زن در تهران
- سمينارهاي تشخص و منزل زن در تهران
- سيمنارهاي دفاع از حقوق زن در شيراز، قم و رفسنجان
4. شش مرتبه تشرف به بيت الله الحرام توسط سازمان حج و زيارت و هيأت پزشکي، جهت تبليغ
5. برگزاري همايشها و ميزگردهاي بسيار در موضوعات متنوع فرهنگي، سياسي، اجتماعي و مذهبي
6. جذب و تربيت طلاب جوان خارجي از کشورهاي چين، پاکستان، فرانسه، آمريکا، اندونزي، تايلند، عربستان، مالزي، عراق، افغانستان، کنگو، تاجيکستان، بوسني و هرزگوين، برمه، آذربايجان و...
7. تربيت نيروهاي متخصص و متعهد داخلي جهت خدمت در آموزش و پرورش
اعزام مبلغ به مراکز مختلف مشهد و ساير شهرها و همچنين کشورهاي آلمان، امارات عربي متحده، پاکستان، چين، مالزي، قزاقستان و عربستان سعودي